Λογοθεραπεία

Η επιστήμη της λογοθεραπείας αντιμετωπίζει προβλήματα που αφορούν, τόσο τη λεκτική, όσο και τη μη λεκτική επικοινωνία. Ο λόγος όμως δεν αποτελεί απλά μέσο επικοινωνίας, αλλά και τον βασικότερο παράγοντα για την γνωστική, την ψυχοκοινωνική και την συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού. Ο λογοθεραπευτής ασχολείται με την πρόληψη, τη διάγνωση και την θεραπεία των λεκτικών και μη προβλημάτων, προκειμένου το παιδί να ενταχθεί ομαλά στο σχολικό και κατ’ επέκταση στο ευρύτερο κοινωνικό του περιβάλλον.
Ως λογοθεραπεία ορίζεται εκείνη η επιστήμη που εστιάζει στις διαταραχές που αφορούν το λόγο, την ομιλία και τη φωνή, όσον αφορά την πρόληψη, τη διάγνωση αλλά και την θεραπεία τους.

Ποια παιδιά χρήζουν λογοθεραπευτικής παρέμβασης;

Ένα παιδί χρήζει λογοθεραπευτικής παρέμβασης, όταν παρουσιάζει κάποια από τις παρακάτω δυσκολίες:

• Δυσκολία στην καταληπτότητα της ομιλίας του, όταν δηλαδή μπερδεύει τους ήχους σε μία λέξη (δυσαρθρία), κάνει αρθρωτικά ή φωνολογικά λάθη, παραλείπει ή αντικαθιστά φωνήματα σε μία λέξη
• Δυσκολία στην έκφραση και στην κατανόηση του λόγου, όταν δυσκολεύεται για παράδειγμα στο σχηματισμό προτάσεων, στην περιγραφή γεγονότων, στην έκφραση των σκέψεων και των συναισθημάτων του, στην έναρξη και διατήρηση μιας συζήτησης, στην εκτέλεση απλών και σύνθετων εντολών
• Δυσκολία στη ροή της ομιλίας του (τραυλισμός), όταν για παράδειγμα, κολλάει, επαναλαμβάνει ή επιμηκύνει συλλαβές ή ήχους, όταν δυσκολεύεται να ξεκινήσει μία πρόταση
• Δυσκολία στη διεξαγωγή λεκτικής ή μη επικοινωνίας, λόγω διάχυτης αναπτυξιακής διαταραχής - αυτισμός, εγκεφαλικής παράλυσης ή κάποιου συνδρόμου
• Δυσκολία στην επικοινωνία, λόγω προβλημάτων ακοής (κώφωση-βαρηκοΐα)
• Δυσκολία στη σίτιση-κατάποση (δυσφαγία)

Η λογοθεραπευτική παρέμβαση έγκειται στην αξιολόγηση του γλωσσικού επιπέδου του παιδιού και στο σχεδιασμό ενός θεραπευτικού πλάνου, το οποίο μέσα από κάρτες, παιχνίδια, βιβλία, ηλεκτρονικά προγράμματα και ειδικές ασκήσεις, έχει στόχο την αποκατάσταση των προβλημάτων και την ενίσχυση και ανάπτυξη της ομιλίας-επικοινωνίας.

Πότε ένα παιδί παραπέμπεται για λογοθεραπευτική αξιολόγηση;

• Όταν είναι 2 ετών και παρουσιάζει δυσκολίες στην κατανόηση, δεν αντιδρά κατάλληλα στις οδηγίες που του δίνουμε (π.χ. πάρε το ποτήρι, κλείσε τα μάτια, πέτα τη μπάλα)
• Όταν είναι 3 ετών και δεν μιλάει ή δε σχηματίζει φράσεις
• Δεν κάνει καμιά προσπάθεια επικοινωνίας, δεν μας δείχνει τι θέλει και δεν μας κοιτάζει όταν του μιλάμε
• Δεν δείχνει σημεία επικοινωνίας µε το περιβάλλον, δεν αντιδρά σε ήχους και κάνει επαναλαμβανόμενες κινήσεις του σώματος
• Δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι μας λέει, ακούγεται σαν να "κόβει" τις λέξεις και πρόσωπα που το βλέπουν συχνά δεν το καταλαβαίνουν (π.χ. γιαγιά, παππούς)
• Αντικαθιστά ήχους (π.χ. ρόδα-λόδα, σύκο-θύκο)
• Όταν πηγαίνει στο νηπιαγωγείο και κάνει φράσεις µόνο µε δύο-τρεις λέξεις χωρίς να χρησιμοποιεί άρθρα, προθέσεις, αντωνυμίες και το λεξιλόγιο του δεν είναι το ίδιο πλούσιο µε άλλα παιδιά της ηλικίας του
• Δεν αποδίδει το σωστό νόημα σε όσα θέλει να πει και η σύνταξη του παρουσιάζει δυσκολίες
• Δυσκολεύεται να ξεκινήσει να μιλάει, κολλάει στον πρώτο ήχο της λέξης ή επαναλαμβάνει πολλές φορές την πρώτη συλλαβή
• Η φωνή του παιδιού είναι μονότονη, πολύ δυνατή ή πολύ σιγανή. Όταν μας μιλάει η φωνή του κλείνει και έχει σπασίματα