Συμβουλευτική γονέων

 
«κανένας μας δε ζει μόνος….. πρωταρχικά ζούμε με τους άλλους και στα πρώτα χρόνια σχεδόν αποκλειστικά με τα μέλη της οικογένειας μας…» … «η οικογένεια είναι η βασική μονάδα της ανάπτυξης και της εμπειρίας…» (N. Ackerman, 1937).

Το άτομο ζει και ανήκει σε διάφορα συστήματα από τα οποία επηρεάζεται άμεσα ή έμμεσα, αλλά το σύστημα που αναμφισβήτητα το επηρεάζει πιο άμεσα και ουσιαστικά ήδη από τη γέννησή του είναι η οικογένειά του.

Σύμφωνα με τα παραπάνω, έρχεται να τονιστεί η σημασία της συμβουλευτικής γονέων. Οι γονείς που βρίσκονται σε αυτή τη διαδικασία έχουν το δικό τους χώρο και χρόνο να εκφράσουν προβληματισμούς και ανησυχίες σε σχέση με το παιδί τους και να εκφράσουν τα συναισθήματά τους σε σχέση με τις δυσκολίες του παιδιού τους. Παράλληλα, μέσα από τη συμβουλευτική δίνεται στους γονείς η δυνατότητα να κατανοήσουν τη φύση των συμπτωμάτων/δυσκολιών, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εμφανίζονται, καθώς και τους παράγοντες που μπορούν να συμβάλλουν στον περιορισμό τους. Ενδυναμώνονται στο ρόλο τους και μαζί με το θεραπευτή δίνουν εκ νέου νοηματοδότηση στις συμπεριφορές του παιδιού που τους ανησυχούν και βρίσκουν νέους, περισσότερο λειτουργικούς τρόπους επικοινωνίας. Συμβάλλουν τέλος, ώστε το θεραπευτικό πρόγραμμα που ακολουθεί το παιδί να έχει το βέλτιστο αποτέλεσμα.

Οι συναντήσεις είναι σημαντικό να γίνονται και με τους δύο γονείς, με συχνότητα μία φορά το μήνα ή ανά δεκαπέντε ημέρες. Σε περίπτωση που το παιδί ακολουθεί ατομικό ψυχοθεραπευτικό πρόγραμμα, προτείνεται ο θεραπευτής των γονιών να είναι διαφορετικός από αυτόν του παιδιού, προκειμένου να διασφαλίζεται η σχέση εμπιστοσύνης του παιδιού με το θεραπευτή του.